تو رفتی و بعد تو هرکاری که کردم نشد
 

برای فراموشیت هر راهی که رفتم نشد
 

به هر سو که می شد و به هر کو رفتم
 

به هرکه می شد و به هرکه دل بستم
 

گفتم می روم با دیگری یار می شوم، نشد
 

هیچ آغوشی برایم آغوش گرم تو نشد
 

عهد بستم فراموشت کنم چشمانت از یادم نرفت
 

اسم زیبای تو هرگز از خاطرم بیرون نرفت
 

با شرابی مست کردم که از یادم بری، نشد
 

بخدا در عالم مستی هم یادت فراموشم نشد

کامپیوترت رو روشن می کنی
 

چند لحظه صبر می کنی تا ویندوزش بیاد بالا !
 

یه قلوب از شیشه دلسترت می خوری
 

ویندوز میاد بالا !
 

باز چند ثانیه دیگه صبر می کنی تا ویندوز کامل بیاد بالا
 

یه قلوب دیگه از شیشه دلسترت می خوری !
 

کلیک می کنی رو My Computer

یه سیگار روشن می کنی می ری رو Drive F
 

یه پُک سنگین به سیگارت می زنی
 

می ری رو My Picture
 

زیر سیگاری رو می کشی جلو دستت
 

یه قلوب دیگه از شیشه دلسترت می خوری
 

با چشات دنبال یه فایل قدیمی می گردی
 

روش کلیک می کنی
 

نه ، این نبود !

یه پُک دیگه به سیگارت می زنی
 

رو یه فایل دیگه کلیک می کنی
 

کلی عکس باز می شه
 

آره، خودشه !

خاکستر سیگارت رو خالی میکنی تو زیر سیگاری
 

شروع می کنی عکس ها رو به ترتیب از بالا دیدن
 

یه لبخند شیرین پهنای صورتت رو می پوشونه بدون اینکه خودت متوجه بشی
 

یه پُک دیگه به سیگارت می زنی

عکس ها شوتت کردن به چند وقت پیش
 

خاطرات توذهنت نقش می گیرن
 

دوباره خاکستر سیگارت رو خالی می کنی تو زیر سیگاری
 

به یه عکس می رسی
 

لبات بسته می شن طوری که صورتت یه شکل جدی به خودش می گیره
 

چند ثانیه رو عکس مکث می کنی و با دقت نیگاش می کنی
 

یه پُک دیگه به سیگارت می زنی
 

به خودت می گی این عکس یه مشکلی داره
 

یه پُک دیگه به سیگارت می زنی
 

با وسواس خاصی به عکس نیگا می کنی
 

نفرات توی عکس رو می شماری
 

نه، این عکس حتما یه مشکل خیلی بزرگی داره
 

صورتت رو می بری جلوی مانیتور
 

نمی خوای قبول کنی جای یه نفر تو زندگیت خالیه
 

درست همونی که تو عکس خودش رو انداخته بود تو بغلت . . . !

با گرمای آتیش سیگار که داره دیگه یواش یواش پوست دستت رو می سوزونه
 

به خودت میای
 

فیلتر سیگارت رو می ندازی تو زیر سیگاری
 

کامپیوترت رو خاموش می کنی
 

خودت رو پرت می کنی رو تخت
 

چشات رو می بندی و آهسته زیر لب می گی :
 

ارزشش رو نداشت . . .

من بی تو شعر خواهم گفت

تو بی من چه خواهی کرد؟

اصلا یادت هست که نیستم؟

درد می کشم ، درد !
 

هم تلخ است هم ارزان
 

هم گیراییش بالاست !

هم اینکه تابلو نمی شوم و رفیقی که مرا به درد معتاد کرد ناباب نبود ، اتفاقا باب باب بود فقط نگفته بود که ماندنی نیست ،

همین . . .

آدم است دیگر !

گاهی برای ماندن نیاز به “مواد نگهدارنده ” دارد . . . !

از آدم های عاطفی بترسید !
 

آنها قادرند که یک مرتبه ؛ دیگر گریه نکنند ، دوست نداشته باشند و قیدِ همه چیز را بزنند !
 

حتّی زندگی . . .

علاوه بر این که من و تو ، ما نشدیم
 

نصف منم از بین رفت . . . !

خیلی سخته . . .

به خاطر کسی که دوسش داری ، همه چیز رو از سر راهت خط بزنی . . . !
 

بعد بفهمی خودت تو لیستی بودی که اون به خاطر یکی دیگه خطت زده . . . !

بی خیال است !
 

خیلی بی خیال . . . !
 

همان کسی که تمام خیال من است !

لب خشکم ببین چشم ترم را / بیا از باده پر کن ساغرم را
 

دلم در تنگنای این قفس مرد / رسید آن دم که بگشایی پرم را
 

( فریدون مشیری )

چقدر احمقانه ست
 

از یک قهوه ی تلخ انتظار فال شیرین داشتن . . .

خدایا ؛
 

خلقت شیطان را اگر یادت هم رفته بود ، فرقی نمی کرد و آب از آب تکان نمی خورد !
 

مردم اینجا ؛ شیطان را هم درس می دهند . . .

نه تنها ترکت می کنند . . .
 

حتی وقت رفتن با تمام پر رویی دستور هم میدهند :
 

مواظب خودت باش . . . !

ﺭﻭﺯ ﻫﻤﻮﻥ ﺭﻭﺯِ / ﺍﻣﺎ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﯾﻪ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭِ ﺩﯾﮕﺴﺖ . . .

پشت چراغ قرمز ؛ اعتراف کردم” دوستت دارم ” !
 

تا هر جا مجبور شدی کمی مکث کنی ، یاد من بیفتی . . . !
 

نمیدانستم قراراست بعد من ؛ تمام چراغهای زندگیت سبز شوند . . . !

گاهی لال می شود ، آدم . . .
 

حرف دارد ؛
 

ولی . . .
 

کلمه ندارد . . . !

بعضی روزها هست که . . .
 

خیلی بیشتر از یک روز پیر میشیم !

این قاعده ی بازی است . . . !

اگر دست دلتان رو شد که دوستش داری ، باختنت حتمی است . . .
 

مراقبِ آخرین جمله‌ی آخرین دیدار باشید ؛ دردش زیاد است !

گاهی با یک لبخند باید از کنار همه چیز رد شویم . بگذار بگویند نفهمید . . .

تقویم امسال هم با تقویم پارسال هیچ فرقی نمی کند . . .
 

وقتی زندگی تا اطلاع ثانوی تعطیل است !

کاش میمردم و دوباره زنده میشدم و میدیدم که دنیا شکل دیگریست !

دنیا این همه ظالم نیست و مردم این خسّتِ همیشگی خود را فراموش کرده اند و هیچ کس دور خانه اش دیوار نکشیده

است .
 

( فروغ فرخزاد )

گاهی خدا برای حفاظت از شما ، کسی را از زندگیتان حذف می کند .
 

اصرار به برگشتنش نکنید . . .

دنیا دنیای ریاضیات است !
 

وقتی عشق را تقسیم کردند ؛ تو خارج قسمت من شدی . . .

خواب هایم گاهی زیباتر از زندگی ام می شوند !
 

کاش گاهی برای همیشه خواب می ماندم . . .

ایـלּ روزهـا تَلخ مے گذرَב ، בستَمـ مے لـرزَב از تـُوصیفَـش

هـَمیـלּ بـَس ڪـِہ :


نَفس کشیـבنَمـ در ایـלּ مَرگِــ تـَבریجے

مثل خـُودکُشے استــ بــآ تیـــغ کــُنـــב

قــیـامـتی سـت !
 

از لـحـظه ای که زنــگ ِ تــلـفن بـــلـند مـی شـود ..
 

از جـــا مــی پَـــرم !
 

تــا لـحـظه ای کـه ..
 

مــثـل ِ هـمـیـشه ..
 

تــــو نـــیـستـی !
.
.
.
در را کـه مــی بـــندی ،
 

بـــــاد هــــم ..
 

پــشت ِ خــانـه ات ..
 

زوزه مــی کــــشد !
 

مـــن کــــه مـــــنم !
.
.
.
چـراغـانی ِ ستـاره هـاست چـشمـانِ تــو !
 

و مـن ..
 

بــــرایِ دلـــــم ..
 

فــالِ اشـک می گــــــیرم !
.
.
.
تعلق که نداشته باشی به جایی … به کسی … به چیزی …
 

تمام شدنت راحت تر از آنی میشود که گمان می بُردی !
.
.
.
در کافه
 

کنج دیوار
 

رو به روی هم
 

خوب شد قهوه مان را نخوردیم !
 

حرفهایمان به اندازه کافی تلخ بود …
.

…

.
.
مــن ،
 

بــه سـوخــتن ..
 

عـــــادت دارم !
 

کبــــریــت را ..
 

بـــــــــــنـداز ..
 

و بــــــــرو !
.
.
.
تـــــنهـا ،
 

بــی هـــوایـــی ..
 

آدمــی را خــفـه نــمی کـــنـد ..
 

گــاهـی ،
 

هـــوایـــی شـــدن ..
 

آرام آرام ..
 

بــــدون ِ روسیــاهـــی ..
 

خــامــوشــت مــی کـــــنـد !
.
.
.
بعضی وقتا مجبوری تو فضای بغضت بخندی …
 

دلت بگیره ولی دلگیری نکنی …
 

شاکی بشی ولی شکایت نکنی …
 

گریه کنی اما نزاری اشکات پیدا بشن …
 

خیلی چیزارو ببینی ولی ندیدش بگیری …
 

خیلی ها دلتو بشکنن و تو فقط سکوت کنی …
.
.
.
اینـــجـا ..
 

زمسـتــان زود مـی آیـــد ..
 

حتّــی ..
 

زودتـــر از پــاییـــــز !
.
.
.
.
غمــهایــی کـه ..
 

چـشمــها را ..
 

خیـس نمیـــکنند ..
 

بـه “استـخـــوان” رسیـــده اند …!
.
.
.
راحت بگم : بر باد داد چون دود سیگار ، دودمانم را …
.
.
.
نَـبیـن کـه می خنــدم !
 

من یکـی..
 

بـــاور کــردم..
 

کـــارم از “گـــــریــه” گـذشتـه !
.
.
.
مـن ..
 

دعــــا میکــــنم ..

تـــــو را داشــتـه بــــاشـم ..

تـــــو ..
 

دعــــا مــی کنـــی ..
 

دیگـــــر نبــــاشـــم !
…
بیـــــــــچــاره خـــدا !
.
.
.
می گفتند: ” سختی ها نمک زندگــــــی است “
 

امّا چرا کسی نفهمید که ” نمــــــک “
 

برای من که خاطراتم زخمی است ، شور نیست ؛ مزه ” درد” می دهد !
.
.
.
عادت !
 

چه طعم تلخی دارد
 

وقتی آن را با عشق اشتباه میگیری !
.
.
.
رویِ دَستِ شَب مـانده ام !
 

دیگر حتی ;
 

خـــواب  هم مـَـرا نــمی بَــرَد
.
.
.
امشب غــم هــا . . .
 

برایـم مهــمانــی گــرفتــه انـــد . . .
 

و مـــن میخــواهـــم بتــرکـانــم . . .
 

همــه ی بغــض هایـــم را . . .
.
.
.
یکسری حرف ها هست
 

یکسری غصه ها هست
 

یکسری بغض ها هست ؛
 

که آدم حتی روش نمیشه به خودش هم بگه و با خودش هم درمیون بذاره !
.
.
.
گاهی اوقات
 

شاید تنها شادی زندگی ام این است
 

که هیچ کس نمی داند تا چه حد غمگینم !
.

.
غـــم ،
 

دیـــدن ِ مــوهــای ِ بلــند ِ زنــی سـت ..
 

کـه مـــخـالــفِ آمــدن ِ بــــاد ..
 

از تــــو ..
 

دور مـی شــود …!
.
.
.
و تو هیچگاه نخواهی فهمید که من با یاد همان دقایقی که کنار هم بودیم ،
 

سال هایی را که بی تو گذشت زنده مانده ام !
.
.
.
خیال با تو بودن را به هر که گفتم
 

جوابــم کرد،
 

بگذار هر کس هر چه میخواهد بگوید
 

من هنـــوز به معجـــزه ایمــان دارم
.
.
.
موسیقی درونت را چه کسی می نوازد که،
 

صدای سکوتش

تمام هستی ام را فرا گرفته است؟
.
.
.
زخم میزنی و میروی
 

چه باک
 

همینم میشود یادگاری
 

که یاد تورا همیشه برایم تازه کند
.
.
.
درد دارد این شبهایی که نمیدانم چراغ اتاقت را کدام لعنتی خاموش میکند!
.
.
.
کاش سرخپوستی بودم تا رد شاخه های شکسته را می گرفتم و تو را پیدا می کردم . . .
 

حالا سالهاست همه چیز شکسته و من ، روز به روز بیشتر گمت می کنم !
.
.
.
ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺍﻡ ﻣﯿﺎﻥ ﺩﻭ ﺧﻂ ؛ ﻣﺎﻧﺪﻧﻢ ﺩﺭﺩ ﺩﺍﺭﺩ …
 

ﺭﻓﺘﻨﻢ ﺗﻮﺍﻥ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﺪ و من ﺗﻮﺍﻥ ﺩﺭﺩ ﻧﺪﺍﺭﻡ !
.
.
.
نــوشـتــه هــایــم
 

گــریــبـان گــیـرتــــــ مـی شـونـد روزی

آنـقـدر کــه بـیـنـشــان ” آه ” کــشـیــدم!
.
.
.
درد دارد “امروز” حرفی برای گفتن نداشته باشی،

با کسی که تا “دیروز” تمام حرف هایت را فقط به او می گفتی …
.
.
.
برف پاک کن بیهوده جان می کَند …

باران این سوی شیشه است !
.
.
.

هوا خوب است ، بیا برویم کمی قدم بزنیم ؛

نگران نباش دوباره باز میگردانمت به قاب عکس !
.
.
.
یه وقــــتایی که دلت گـرفته..
 

بغض داری..
 

آروم نـیستی !
 

دلت بـــراش تـنگ شده..
 

حـوصله ی هـیـچـکسو نـداری !
 

به یــاد لحظه ای بیوفت کـه :
 

اون هــمه ی بی قـراری هــایِ تـو رو دیـــد..
 

امـّـا ؛

چـشمـاشـو بست و رفــت !
.
.
.
حکایت رفاقت من و تو ، حکایت قهوه ایست که امروز به یاد تو تلخ نوشیدم
 

که با هر جرعه بسیار اندیشیدم که این طعم را دوست دارم یا نه ؟
 

و آنقدر گیر کردم بین دوست داشتن و نداشتن که انتظار تمام شدنش را نداشتم
 

و تمام که شد فهمیدم باز هم قهوه می خواهم حتی تلخ تلخ تلخ !